Ik zag ze zondagavond al, nog voordat ik wist wat ik zag.
Vandaag op de derde kampdag van de voorjaarsvakantie was de Ruimte erg aanwezig bij de Bonte Bouwplaats. Bij het inleidend kringgesprek over de deze week zichtbare planeten en het noorderlicht verschoof het gesprek naar leven op een andere planeet. Met meer of minder zwaartekracht, en geen atmosfeer (neem even een grote hap adem, dat is daar dus niet he), en ook geen water en voedsel.
En hoe kom je daar? Nou, het licht van de zon doet er 8 minuten over om hier te komen. Een ruimteschip heeft een paar dagen nodig voor een ritje naar de maan. En Mars is misschien wel 3 jaren vliegen. Hoeveel boodschappentassen vol moet je dan wel niet meenemen…. Veel te veel, was de conclusie.
Toen kwam het gesprek op de ISS, het internationaal Ruimtestation. Die hangt iets verder omhoog dan de afstand van hier naar Groningen. Daarna gingen we (eindelijk…) aan de slag. Iedereen ging zelf een module bouwen van onze eigen T-ISS, ons T vormige International Space Station. Alle kinderen bedachten en bouwden een eigen invulling van een module, sommige voor onderzoek aan chemisch afval of plantjes, sommige om te sporten (want je spieren moeten blijven oefenen anders zak je bij aankomst door je benen) en andere om te chillen, eten, slapen etc. Er was zelfs een ontsnap/bewaak-module met extra raketten om ons te verdedigen.
Natuurlijk werden de modules ook nog bevolkt met de nodige astronauten. Het kiezen van de minifiguren kan voor sommige kinderen niet lang genoeg duren. Erg mooi om te zien dat het samen een eenheid wordt, en toch iedereen een duidelijk eigen inbreng heeft.
Toen de T-ISS klaar was heb ik de groep opgedeeld in drieën. Ieder groepje kreeg een bijna gelijke beginsituatie met krater, wegenplaten en grijze grond. Daarop mocht een maan of mars basis gebouwd worden. Met eigen voedselvoorziening, in een kas natuurlijk. En raketbasis. Het werden 3 heel verschillende bases. Bij sommige was de sluis tusssen binnen en buiten goed zichtbaar, want je mag natuurlijk geen lucht laten ontsnappen als je naar buiten gaat. Andere hadden juist een mooie kas gebouwd.
Heel leuk om de gesprekken van de groepjes te volgen en te zien hoe goed ze samenwerken. Als handicap mochten maar 2 personen per groepje tegelijk LEGOblokjes uitzoeken. Dit natuurlijk om te voorkomen dat het te druk wordt en er gevochten gaat worden om de materialen. De ‘achterblijvers’ hadden wel duidelijke opdrachten… meer oranje platen, meer witte blokjes, ook raampjes uitkiezen en nee, dat hebben we echt niet nodig!
Al met al een mooie activiteit. Maar de dag was nog niet voorbij. Na de middag pauze (niet te verwarren met de lunchpauze) kwam het Star Wars thema om de hoek. Iets waar sommigen met smart op gewacht hadden. In vier groepjes werd een niet al te grote Star Wars set gebouwd. Ook hier was het samenwerken een geoliede machine. Samen sorteren en zoeken naar stukjes en om de beurt een bladzijde bouwen. Dat er nog maar 75 minuten beschikbaar waren hielp om de aandacht erbij te houden. En tot mijn verbazing waren 3 bouwwerken ook echt af. Het vierde bouwwerk werd/wordt gebouwd door de jonkies van 6 en 7 jaar waarbij teamlid 3 al gauw wegdwarrelde. Maar gelukkig komen de twee overgebleven bouwers morgen weer terug en mogen ze dan de set afbouwen.
Zoals iedere dag is er na afloop voor mij nog het nodige opruim en afbreekwerk. De Star Wars sets mogen voorlopig nog even bovenop de kast pronken. Morgenochtend als de kinderen binnenkomen zijn de tafels weer leeg voor een nieuw bouwavontuur. En toen ik vanavond om half negen de snelweg naar huis opdraaide zag ik Venus en Jupiter vlak bij elkaar (ook al staan ze 700 miljoen kilometers uit elkaar), mooi verlicht door de zon. Een mooie afsluiting van een geweldige werkdag.
Reactie plaatsen
Reacties